Reggaeton

Możemy w nim odnaleźć elementy dancehallu, hip-hopu i innych latynoamerykańskich rytmów. Ten dynamiczny taniec (i styl muzyczny) pochodzi z Puerto Rico, a niektóre źródła wspominają też o Panamie. Początkowo, podobnie jak hip-hop, powstawał na zasadzie „bitew słownych” dwóch freestylujących grup, których tematyka dotyczyła sytuacji społecznej, życia ulicy. Z czasem treści utworów zaczęły koncentrować się na miłości, imprezach i przyjemnościach. Wiąże się to nierozerwalnie z rytmem reggaetonu, a więc i z tańcem.

Można powiedzieć, że w reggaetonie nie ma kroków – jest tylko rytm, dominujący beat, któremu poddaje się ciało, a w efekcie i bicie serca. Większość ruchów wykonywana jest na ugiętych nogach, co dobrze wpływa na mięśnie ud i pośladków. Dodatkowo obrotowe bądź pulsujące ruchy biodrami i klatką piersiową wprawiają całe ciało w drżenie, szczególnie ćwicząc mięśnie brzucha i uelastyczniając kręgosłup w partii lędźwiowej. Uczestnicy kursu już po kilku zajęciach reggaetonu zdobywają większą świadomość swojego ciała, potrafią izolować pewne jego partie i niezależnie nimi poruszać. Jest więc to taniec dla osób energicznych, lubiących się porządnie zmęczyć i spocić. Ale może pomóc też tym nieśmiałym i spokojnym pozbyć się kompleksów i nieco je ożywić.